ք ունեի, սակայն այն ի սպառ վերացավ, երբ տեսա, թե ինչպես են երկու քույրերով՝ իրենց հայրիկին դեռ չթաղած, անցել նոմալ կյանքի ու ասեմ ավելին՝ քեֆերի։ Հայրիկի քառասունքից մի քանի օր էր անցել, իրենց սուգը թողած նշում էին իրենց մոր ծնունդը ու ժպիտները մաքսիմալ կերպով ցուցադրում իրենց հետևորդներին։
Օրեր առաջ էլ ակումբներից մեկում նշեցին Իրինայի ծնունդը։ Լավ, ո՞վ եք դուք․․․ի՞նչ կարգի թքած ունեք ձեր հոր շիրիմի վրա, որ կարողանում եք ծնունդներ նշել։ Հա, ապրեք՝ ծնունդի ընթացքում պապային հիշեցիք ու մի բաժակով չխկացրեցիք պապայի համար։ Ինձ թվումա իրականում էդ մարդը ձեր դարդից ու ձեր թքած ունենալու բեռը մաշկին զգալուցա գնացել էն աշխարհ։ Ամոթա, ամոթ, էլի ծնունդներ կունենայիք, բայց էլ պապա ու պապայի թարմ ծաղիկներով շիրիմ դժվար թե ունենաք։